seyrederken karargahından
uzakçalar bir gramofonda
çizilir sesim:
“zaman zaman içinde
toz duman içinde”
savur ay parçalarını bakarkörlerime
dikkat kabarsın şakaklarım
aydınlatsın senyenilgilerimi
tarihsiz
yanı başımda duran boşluk
gizli bakan dostum
yanlı bakan
dayansam acımasızlığına
uykusuz ve uyaksız
taşır mısın hafifliğimi
sallanıyor benimle sanrılarım
tik tak
tutar mısın
nilüferler büyüt katrelerinde
bahçesinde döndüğüm
anlamlar aksın
sızlayanlarımdan
çıksana bıçak
dizlerimi tut ellerinle
yürümek boşuna
leyli ve felçlidir gitmelerim
güneşte fazla kalmış
hurufî zihniyetim
çürümüş diyorlar
sövmelerim arttıkça
gelmiyor gözüme sevmelerim
bilmiyorlar
bakma yansımalarıma
içimde her şey
ve hiçbirşey
böyle işte benim neslim
büyük yangında ben de erittim
içyangınımı
Olmasaydı böyle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder