Meydanda,
Kimsenin geçtiği bir yere
Duyuru astılar duyarlı insancıklar:
“Ey sakinler!
İklimsiz cemreleri sonrası,
Kasabanın celladı kendini astı.”
Vurdular külünkle
Kireçli toprağıma
Gömdüler enek duygularımı
Kehleler içinde
Birkaç katreyle yetindiler
Verilmiş sözleri vardı
Tanrı yağmurdaydı
Yoktu yanlarında bebeleri
Sevdiğim,
Beyaz hırkanı giymeden gel
Ladenlere sürtünme, dayanamam
Ellerimi görmezsin
Hissetmiyor omuriliğim hücrelerimi…
Ne çıkar duldalasan nispetsiz evimi
Temizlesen süpürge otuyla
Düztaban etsen kamburumu
Ne çıkar sevdiğim
Araya gittikten sonra cemrelerim.
Meydanda,
Kimsenin geçtiği bir yere
Duyuru astılar
“Cellat kendini astı”
Duvar kimsesiz kaldı…
Temmuz 2007
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder