*Amentü

sen mi göçebesin

ben mi dağınık

bulamıyorum seni

bana bağlayan küflü ipi

çukurunda sıçradığım kurnaz şehirkör bakışlarını çek üzerimdengöğünün tözü yok
bahar olmaz yalnızlığa


toplum densiziyimortodoks ruhumla her şeyin ortasında
tanıma

kör aynamda kömür içimin karasımızrağımda şiirsöyledim ve eyledim zarurettesürgünün başkentinde
lokantalarından taşan

sevi artıklarına sayılır bakışım
küpesiz gecelerinden akan siyaha
kaldırımlarından akan boşluğa
bak

yaşaran bir ölü var sokaklarında
antik çağdan kalma bir canavar
boyuyor rahibelerin eteklerini
ehli dilinde ıraz şirk
akitsiz aklından amacını atan
antik çağdan kalma bir canavar

daha elifini söyledim inkârın
hep yere mi göverir gövdemin şarkıları
birleştirdim paçavralarını eskinin
tarih oldu
korkunun ecele faydası yoktu
yağdım eridim
yokum artık ayak bastığın sokaklarda

sen mi göçebesinben mi dağınıkbulamıyorum senibana bağlayan küflü ipi
dilimin aort damarında besledim sevini
fikrimin ince notasında
herkes duydu
atayistin amentüsünü