Zangocuyum kentin
Sırtımda çan
Çan dediler çandım
Kilise doğumluyum vaftizsiz
Lamiseden yoksun
Keser bakışlarımı gülpencere
Deli diyorlar gülmelerime
Sevgili toprak ana
Gör halimi
Bir aklım yerde
Bir gözüm havada
Bakan yok yenilgilerime
Esmerialamadım
Boyattım hayallerimi ikonculara
Ödeyemedim
Kuş dediler
Öttüm
Rüzgâr dediler
Estim
Aşk dediler
Kördüm
İnsan dediler
Aklım almadı
Sırtımda kaşıdığım kurdeşen
Masumniyetimdi
Görmediler
Arda taşıdılar nimetlerini
Enek köpeklerin çenilediği gün
Tanrının doğumgünü hediyesiyim,
Oynayın,
Hayal boyacısının vereceklisiyim
Koşun alacaklarınıza.
Ediklerimde çamur
Teveklerde kanım kurur.
Kamburum;
Romantizme,
Kapitalizme,
Benden geçenlere sualsiz…
Hecelere sakladığım hırıltılarım vardı
“Dixi et salivavi animam meam”
-Söyledim, ruhum hafifledi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder